By the grace of God (Else)

Inkomhal en triageplaats van het hospitaal in Potchefstroom. Hier zullen we de komende weken stage-lopen. Het verschil op gebied van personeelsbezetting en uitrusting met onze stageplaatsen in België is enorm! 

We worden voorgesteld aan the director, een zwarte dame die "by the grace of God (haar eigen woorden)" alles met véél te weinig financiële middelen probeert te managen.  Ze drukt ons hartelijk de hand en kijkt ons lang en wijs aan.

"We will learn from you and you will learn from us" zegt ze en dat klinkt als een hele eer.

Het ziekenhuis getekend door een kind. Schoon, hé? Foto genomen in de kinderhoek, die werd ingericht door 2 studentes van Thomas More een paar jaar geleden. Van hun eigen zakgeld!

The surgical ward waar ik zal stage lopen. In de linnenkamer ligt 1 klein stapeltje lakens, een vijftal. Deze worden gebruikt om patiënten af te drogen bij gebrek aan handdoeken. 

Erg confronterend! Vooral omdat ik voor mezelf alleen 2 paar lakens, onderlakens en 2 kussenslopen bij heb en de nodige (?), ik durf niet zeggen hoeveel, handdoeken en washandjes...

Terug op ons appartement. Wij verwelkomen 2 nieuwkomers: Katrien en Lies, die hier ook stage komen lopen als studenten Sociaal Werk van de school in Heverlee. De wereld is klein...

Ik trek me even terug. Onder de douche spoel ik de emoties van de voorbije dagen van me af: schaamte, rasechte schaamte om al die "fuss" over een valies en andere bedenkingen: mijn gehechtheid aan spullen bv., de bescheidenheid van Theresa, het respectvolle warme onthaal in het ziekenhuis, de beperkte middelen, hoe de wereld in mekaar zit, rijk versus arm...

Als afsluiting heeft Linda een lekkere maaltijd voor ons klaargemaakt. We hebben elkaar veel te vertellen en zetten 's avonds nog een stapje in de campuswereld. Maar dat valt tegen!